‘Dedemsvaart is echt mijn gebiedje geworden’

Haar grootste wens voor alle jongeren is dat ze in een veilige en leuke omgeving opgroeien tot jongvolwassenen. Ze weet ook dat dit een utopie is. ‘Maar’, zegt ze, ‘ook als ik dat aan een paar jongeren kan meegeven, ben ik al heel tevreden.’ Aan het woord is de 26-jarige Sylke Schoemaker, jongerenwerkster bij De Stuw. Haar standplaats is Dedemsvaart. De afgelopen twee jaar heeft ze haar best gedaan om zichtbaar te zijn voor de jongeren in het dorp, in te spelen op de signalen. ‘Om die boven water te krijgen, moeten mensen wel weten wie ik ben.’

Samen met jongerenwerker Bram van Bessen is ze hèt gezicht voor de jongeren in Dedemsvaart. ‘Bram is verhinderd’, verontschuldigt Sylke haar collega. ‘Hij is net de gelukkige vader geworden van een tweeling.’ Collega’s en een stagiaire staan haar de komende tijd bij. ‘Eén jongerenwerker in zo’n grote kern als Dedemsvaart is niet voldoende’, verduidelijkt ze. ‘De versnippering is veel groter dan in de kleine kernen en het vergt aandacht en tijd om de verschillende jongerengroepen in beeld te krijgen. Vorig jaar is het aantal jongerenwerkers in Hardenberg uitgebreid naar zes. We wilden veel meer in de picture komen en daar hebben we de afgelopen tijd hard aan gewerkt.’

Kijken wat er leeft, waaraan behoefte is en daarop inspelen

Het straathoekwerk is daarvan een onderdeel. Zichtbaar zijn voor jongeren. Door met hen in gesprek te gaan. Kijken wat er leeft, waaraan behoefte is en daarop inspelen. Om de overlast van ‘hangjongeren’ in te dammen. Door naar hen te luisteren en hen enthousiast te maken voor activiteiten die er worden georganiseerd.

‘Vorig jaar, in coronatijd, zijn we begonnen met Gewoon Actief’, vertelt Sylke. ‘Omdat er toen veel beperkingen waren, vonden we het belangrijk dat we de jeugd toch iets konden bieden. We doen dat samen met de afdeling Sport en Beweging van de gemeente Hardenberg, met Sport Service en de Cultuurkoepel. Iedereen doet dat waar hij goed in is.’ Op de vraag of dat z’n vruchten afwerpt, knikt ze overtuigend. ‘Zeker! Veel activiteiten worden enthousiast ontvangen. Dit jaar gingen we ‘on tour’ met een Volkswagenbusje. Daardoor waren nog eens extra herkenbaar. Het is ook wel een hele mooie blikvanger. Helaas huren we het. We overwegen nog om een caravannetje aan te schaffen en te pimpen. Voor volgend jaar. Via de social media-kanalen en de website geven we ruchtbaarheid aan de activiteiten en kunnen kinderen zich inschrijven. Dat werkt heel goed.’

‘In het begin voelde ik me echt een indringer’

Sylke is zich er terdege van bewust, dat ze met de activiteiten Gewoon Actief en met het jongerencentrum Upstairs, op de eerste verdieping van De Baron, voornamelijk nog de basisschooljeugd en jongeren tot en met een jaar of 14 bereikt. Vanaf een jaar of 15 is er, behalve sport niet zoveel te doen voor de jeugd in Dedemsvaart. Favoriete hangplekken van deze jongeren zijn het Zuiderbos, de Kotermeerstal, het Skatepark en het dorp.

‘Ik moet zeggen, dat het op dit moment heel rustig is. Maar we kennen zeker ook andere tijden. Op donderdagavond ben ik standaard in het dorp te vinden. Ik werk nu twee jaar in Dedemsvaart en het heeft me toch zeker wel een half jaar gekost om een band op te bouwen met de jeugd. Ik ben een kleine 10 jaar ouder dan hen, maar in het begin voelde ik me echt een indringer. Ik trek tijdens het zogeheten koppelwerk samen op met de jeugdagent. We proberen de jeugd er telkens weer van te doordringen dat we er niet zijn om hen te pesten. Integendeel. We willen graag met hen in gesprek. Meedenken. Belangstelling tonen en aansluiting vinden. Kijken of er hulpvragen zijn. Dat lukt steeds beter.’

‘Ik ben geen handhaver en geen politieagent’

Sylke vervolgt haar verhaal. ‘Daardoor accepteren ze het ook als we ze wijzen op hun verantwoordelijkheid. Ik doe dat zoveel mogelijk op een speelse en luchtige manier. Ik ben geen handhaver en geen politieagent. Ik maak bijvoorbeeld een filmpje van de rode blikvanger en die post ik op Instagram. Als reminder, omdat dat dé plek is waar het afval hoort. En dat een fiets is om op te fietsen en niet om hoog in de boom op te hangen. Zulke dingen. Daarmee creëer je een stukje bewustwording. Jongeren happen vaak wel, veelal positief. Soms met een grappig filmpje als tegenreactie. Voor mij het bewijs, dat ze de boodschap hebben begrepen.’

In de eerste lockdown waren er veel hangjongeren, die weinig gehoor gaven aan de coronamaatregelen. ‘Ik snap het ergens ook wel hoor’, geeft de jongerenwerkster toe. ‘Het land zit op slot en je wil niet thuis bij pa en ma op de bank zitten. In de eerste coronagolf was het waarschijnlijk voor velen nog ver-van-mijn-bed-show. Ze zagen de gevaren niet. Ik was toen veel op straat. Om met hen in gesprek te gaan, om toch iets te kunnen betekenen.  In de tweede lockdown werd het pas echt rustig. Waarschijnlijk ook omdat toen de meesten wel de ernst van de situatie inzagen. Ongetwijfeld hebben ouders hierin ook een rol gespeeld.’

‘Iedereen is altijd bereid om mee te denken’

Sylke heeft helemaal haar draai gevonden in Dedemsvaart. Zelf is ze geboren en getogen in Kloosterhaar en ondanks dat ze het fijn vindt, dat ze werk en privé op deze manier gescheiden kan houden, voelt Dedemsvaart als haar eigen dorp. ‘Als ik even een boodschap doe bij de supermarkt, maak ik vaak even een praatje. Ik ken hier inmiddels toch al best veel mensen. Voordat ik hier terecht kwam, was ik welgeteld misschien drie keer in Dedemsvaart geweest’, lacht ze. ‘Ik voel me hier op mijn gemak. Het is echt mijn gebiedje geworden. Het is net als in mijn eigen dorp. Ons-kent-ons. Heel gemoedelijk. En het jongerenwerk is onderdeel van de gemeenschap. Iedereen is altijd bereid mee te denken als we iets willen organiseren. Echt leuk!’

Jongerenwerkster was niet altijd Sylkes droom. Ze was er op de middelbare school heilig van overtuigd dat ze onderwijsassistent wilde worden. Maar toen ze eenmaal op de pabo zat, kwam ze al snel tot de ontdekking dat ze veel meer aandacht had voor de jongeren, die om welke reden dan ook buiten de groep vielen. ‘Juist dat individuele contact sprak me veel meer aan’, herinnert ze zich. ‘Ik ben toen pedagogiek gaan studeren en liep stage in de pleegzorg. Ik dacht dat dat een mooie opstap naar de jeugdhulpverlening. Maar ik was nog zo jong, ergens klopte het niet voor mij. Ik had zelf nog helemaal geen ervaring met kinderen.’

‘We zijn soms echt een steun en toeverlaat’

De stap naar het jongerenwerk was voor Sylke dan ook veel logischer. ‘Het sluit veel meer aan bij mijn eigen belevingswereld. Op een ongedwongen manier met jongeren omgaan, de flexibiliteit die het van mij vraagt. Voor nu vind ik het heerlijk. Misschien als ik zelf kinderen krijg, dat ik er dan anders over denk.’

Straathoekwerk is overigens niet het enige dat Sylke doet. Ze verzorgt daarnaast preventie op scholen, biedt individuele begeleiding bij lichte hulpvragen. ‘We hebben mede dankzij het jongerencentrum Upstairs  zicht op veel jongeren. Als ik signalen opvang, dan kan ik daar actie op ondernemen. In gesprek met ouders en eventueel met hulpverleningsinstanties. Altijd in overleg met de jongere uiteraard. Vergeet niet dat een jongerenwerkster veel laagdrempeliger is. We zijn soms echt een steun en toeverlaat. En dat maakt dat we eventuele problemen vroegtijdig kunnen signaleren.’

‘Onze zichtbaarheid is van groot belang’

Zelf hing de jongerenwerkster nooit op straat. ‘Wij gingen op donderdagavond altijd naar Hardenberg, maar veroorzaakten daar eigenlijk nooit overlast. Ook gingen we vaak naar het jeugdhonk in Kloosterhaar met een groep vrienden. Het was altijd groot feest. Dat is wat ik elke jongere gun. Ja het klopt, tijden veranderen. Maar als we in contact blijven, is er veel mogelijk. Onze zichtbaarheid is van groot belang. Daarmee kunnen we niet vroeg genoeg beginnen. Met onze Gewoon Actief on Tour zien we veel kinderen van de basisschool, waarvan ik hoop dat we ze uiteindelijk terug gaan zien in het jongerencentrum en ook daarna.’

Wil je weten wat De Stuw nog meer doet? Bezoek dan de website.

Kijk ook op werken, wonen en doen INDedemsvaart.